وقتی تلوزیون در خانه نباشد،انگار انسان وقت بیشتری دارد،انگار ناگهان از میان هیاهوهای بی اندازه به سکوتی میرسد که میتواند تمرکز کند.
الان بیش از هفت سال است که با بریده شدن پای تلوزیون از خانه‌ی مان، پای رادیو به آن باز شده است. الحق که این صدا عجب اعجازی دارد، بر خلاف تلوزیون که تصاویر را به تو دیکته میکند و ذهنت را میبندد، میتوانی چشمانت را ببندی و با صدای رادیو هر چیزی را تصور کنی.
بگذریم...چند وقت قبل رادیو معارف برنامه ای داشت با عنوان اینکه چگونه نماز با توجهی بخوانیم و در آن حواسمان به خدا باشد نه دیگری...
